Panchayat Bans ‘Sir’ and ‘Madam’ In Its Office :
సాధారణంగా ప్రపంచంలో డాక్టర్ అన్న మాట వైద్య విద్య చదివి, పాసయి, వైద్యం ప్రాక్టీస్ చేసే వారికి; kereపూర్తి చేసి ఆ పట్టా పొందినవారికి వర్తిస్తుంది. కానీ ప్రపంచంలో దిక్కూ దివాణం లేని ఎన్నో యూనివర్సిటీలు కొందరి అలవిమాలిన సేవలను గుర్తించి డాక్టరేట్లను ఇవ్వడానికే పుట్టి ఉంటాయి.
ఆ యూనివర్సిటీలు ఎంతో పవిత్రంగా, గౌరవంగా ఇచ్చిన డాక్టరేట్లను కూడా కొందరు ఇంటిపేరు ముందు శిలాక్షరాలతో చెక్కుకుని డాక్టర్ అని రాయకపోయినా, సభల్లో సంబోధించకపోయినా బదులు పలకనే పలకరు. అది వారి జన్మ హక్కుగానో, జన్యు లోపంగానో మారిపోతుంది. వైద్యం చేసే డాక్టర్లే డాక్టర్లు, పి హెచ్ డి చేసినవారే డాక్టర్లు అన్న ధోరణిలో సంకుచితత్వం ఉంది. డాక్టర్ బిరుదునామం ఇంకా చాలా డెమొక్రటైజ్ కావాల్సి ఉంది. సొంత వైద్యం నేరం. ఇతరులకు వైద్యం చేయాల్సి వచ్చినప్పుడు లోకంలో అందరూ డాక్టర్లే. ఆ కోణంలో డాక్టర్ బిరుదు నామం కూడా అందరూ వాడుకోదగ్గదే.
కేంద్ర ప్రభుత్వం ఇచ్చే అత్యున్నత పౌర పురస్కారాలు కూడా మన ఇంటిపేరు ముందు పద్మాలుగా సువర్ణాక్షర లిఖితమైపోతాయి. పద్మశ్రీ, పద్మ భూషణ్, పద్మ విభూషణ్ గౌరవ పురస్కారాలే కానీ…బిరుదులు కానే కావు. వాటిని సాహితీసమరాంగణ సార్వభౌమ లాంటి బిరుదులుగా ఇంటిపేరు ముందు అధికారికంగా కానీ, అనధికారికంగా కానీ వాడకూడదు అని విధి విధానాల్లో స్పష్టంగా ఉంటుంది. వాటిని గౌరవించేదెవరు? గౌరవించకపోతే పద్మాలను వెనక్కు తీసుకున్నదెప్పుడు?
సంస్కృతంతో కొద్ది పాటి పరిచయమున్నా “గ్రహీత” అన్న మాట వ్యుత్పత్తి, దాని అసలు అర్థం తెలిసిపోతుంది. గ్రహించినవారు, లాక్కున్న వారు, తీసుకున్నవారు అని దాని అర్థం. పద్మశ్రీ అవార్డు గ్రహీత, జ్ఞాన పీఠం అవార్డు గ్రహీత అంటే ఒకరు ఇస్తే తీసుకున్నవారు అనే ఆ క్రియాపదం చెబుతోంది. చాలా అవార్డులను లాక్కోవాలి. వల వేసి పట్టుకోవాలి. ప్రాధేయపడి తీసుకోవాలి. పైరవీలు చేసుకుని ఒడిసి పట్టుకోవాలి. ఖర్చు పెట్టి కొనుక్కోవాలి. ఇంకా సభా మర్యాద దృష్ట్యా బహిరంగంగా చెప్పడానికి వీల్లేని ఇతరేతర పనులు చేసి అవార్డులను గ్రహించాలి.
అవార్డుల ప్రదానాలు, సన్మానాలు ఇప్పుడొక ప్రామిసింగ్ బిజినెస్. బాగా ప్రొఫెషనల్ గా ఎదిగిన గౌరవనీయ వ్యాపారం. కొందరు పుట్టు కళాబంధులు, కళామతల్లులు, కళారాధకులు, సేవా బంధులుగా పుడతారు. ఇలాంటి వారి జన్మదినం లోకానికి జన్మదినమవుతుంది. ఆ సందర్భంగా వారు ఎందరినో డాక్టర్లుగా చేసి లోకాన్ని అనుగ్రహిస్తూ ఉంటారు. అదొక అవ్యాజమయిన ఉచిత ప్రాథమిక నిర్బంధ కళారాధన!
ఇలా నానా రకాలుగా గ్రహించిన బిరుదు నామాలతో పిలవకపోతే ఈ అవార్డు గ్రహీతలకు చాలా బాధగా ఉంటుంది. కోపమొస్తుంది. అసహనంతో కూడిన అనారోగ్యం చేస్తుంది.
ఇప్పుడు అసలు విషయంలోకి వెళదాం.
సార్, మేడం అన్న వలసవాద గౌరవ వాచకాలను కేరళ మథుర్ గ్రామ పంచాయితీ నిషేధించింది. దేశంలో ఒక సంబోధన చర్చకు తెర లేపింది. పంచాయతీ ఆఫీసులో పనులకోసం వచ్చే ప్రజలు ఉద్యోగులను మలయాళంలో సాధారణ సంబంధ వాచకాలు అన్న, అక్క, చెల్లి, తమ్ముడు అని పిలవవచ్చు అని పంచాయతీ కార్యాలయం ముందు బోర్డు పెట్టింది. వయసులో పెద్దవారయితే గారు లాంటి మాటను ఉపయోగించవచ్చు. ఎట్టి పరిస్థితుల్లో సార్, మేడం అని అనకండి. అభ్యర్ధనల్లో రాయకండి అని కోరింది. వారి అసలు పేరుకు ముందు వయసును బట్టి ఏ మలయాళ మాట అంటే గౌరవంతగ్గకుండా ఉంటుందో సూచించాల్సిందిగా మలయాళ అధికార భాషా సంఘానికి ఒక లేఖ కూడా రాసింది.
No ‘Sir’ or ‘Madam’ :
ఇదివరకు ఉత్తరాల్లో-
మహారాజ రాజశ్రీ మీ ఘనమయిన పాద పద్మములకు నమస్కరించి వ్రాయునది…అని మొదలు పెట్టేవారు. చివర-
చిత్తగించవలెను.
ఇట్లు,
మీ విధేయుడు…
అని చిత్తగించుకుని, విన్నవించుకుని, మన్నించమంటూ తమను తాము చాలా చిన్నబుచ్చుకునే వారు. ఇదంతా రాజులకాలం నాటి ఉత్తర ప్రత్యుత్తరాల మర్యాదల భాష. రాజులు పోయినా మన భాషలో ఆ మర్యాదలు మహారాజుగా అలాగే ఉండిపోయాయి. ఇంగ్లీషు వారు వచ్చాక…వారు ప్రభువులు…మనం బానిసలు అని అనుక్షణం గుర్తు చేసేలా పిలుపులు, మర్యాదలను బిగించి పెట్టారు. వారు పోయి డెబ్బయ్ ఐదేళ్లయినా వారి ఘనమయిన రాయల్ పిలుపులు చింత చచ్చినా చావని పులుపుల పిలుపులై అలాగే ఉన్నాయి. ప్రాంతీయ భాషలన్నిటిలో గారు లాంటి సొంతమయిన గౌరవ వాచకాలున్నాయి.
మథుర్ గ్రామ పంచాయతీ పిలుపుల ఆదర్శం ఆచరణలో ఎంతవరకు జనం అలవాటు చేసుకుంటారో గానీ, ఉద్దేశం మాత్రం మంచిదే. నరనరాన బానిస భావజాలాన్ని ఎక్కించేశారు మన ప్రభువులు. అసెంబ్లీలో నన్ను పొగిడి టైమ్ వేస్ట్ చేయకండి మహాప్రభో! అని తమిళనాడు ముఖ్యమంత్రి స్టాలిన్ వేడుకుంటే…ఆహా! మా లీడర్ ఎంత గొప్పవాడు! అని వెంటనే పొగడ్తలు మొదలు పెడితే…ఆయన తలపట్టుకుని కూర్చోవాల్సి వచ్చింది. అలా ఉంటుంది మన బానిస హృదయం.
ఎవరో ఒకరు, ఎపుడో అపుడు ఈ చర్చను మొదలు పెట్టడం ఆహ్వానించాల్సిందే. మథుర్ పంచాయితీ ప్రజాస్వామిక స్ఫూర్తి, ప్రజలే ప్రభువులు అన్న ఆదర్శాలకు అభినందనలు చెప్పాల్సిందే.
Also Read: ఏది ప్రభుత్వం? ఏది ప్రయివేటు?
Also Read: వేదాంత పాఠం
-పమిడికాల్వ మధుసూదన్
